Appie Baantjer

Op 16 september 1923 wordt Albert Cornelis Baantjer geboren op Urk. Na een paar jaar verhuizen zijn ouders met hem naar Amsterdam. Hij krijgt een calvinistische opvoeding. Met name zijn grootouders waren zeer vroom en dit heeft een grote invloed op Baantjer gehad. Hij heeft toen het verschil tussen goed en kwaad leren kennen. Later is hem dat goed van pas gekomen. In de boeken van Baantjer vind je nog heel veel verwijzingen naar Urk en naar zijn grootmoeder.

Albert gaat naar de lagere school, later volgt hij de driejarige ULO. In 1942 neemt hij vrijwillig de plaats in van een collega die door de Duitsers is aangewezen voor tewerkstelling in Duitsland. Hij komt daar zelfs nog in de gevangenis terecht wanneer hij verlofbriefjes vervalst. Na de oorlog weet hij nog niet wat hij wil worden. Maar zijn vader geeft hem buiten zijn medeweten om, op voor de Amsterdamse gemeentepolitie.

Over die tijd en over zijn verdere loopbaan bij de Amsterdamse politie staat veel te lezen in Een Amsterdamse rechercheur.

Appie was altijd al heel goed met de pen. Zijn processen-verbaal waren meesterwerkjes. Hij was er ook veel sneller mee klaar dan zijn collega's, die er als een berg tegenop zagen. Hij was een zeer goed vakman. Zijn hoogste baas aan de Warmoesstraat liet hem daarom ook nooit gaan wanneer hij naar een ander bureau overgeplaatst wilde worden. En zo bleef hij 28 jaar verbonden aan Bureau Warmoesstraat, zeker het beruchtste politiebureau van Nederland.

Appie Baantjer vond dat hij niet genoeg van zijn eigen gevoelens kwijt kon in een proces-verbaal, en daarom begon hij te schrijven over zijn kant van het verhaal, over de mening die hij had over het politiegebeuren aan het bureau.

Op een dag stond er een prijsvraag in Het Parool Lezers konden een kort verhaal insturen. Appie stuurde een verhaal in onder de naam van zijn moeder en... zijn verhaal kreeg een extra prijs. Conny Stuart, die in de jury zat, belde mevrouw Baantjer op en zei: 'Mevrouw Baantjer, u heeft talent!'

Baantjer besloot door te gaan met schrijven. Hij werkte toen bij de vijf maal acht en samen met collega Maurice van Dijk schreef hij een boek Vijf maal acht. Hun gezamenlijke auteursnaam was: Baandijk.

Daarna schreef hij een aantal korte verhalen voor Revue. Toen wilde De Geïllustreerde Pers zijn verhalen in een bundel uitgeven. De schrijverscarrière was begonnen. Hem werd gevraagd een roman te schrijven. Dat werd Een strop voor Bobby. In dat boek moet rechercheur Albert Versteegh een moord oplossen. Ook in het tweede boek, De moord op Anna Bentveld is er nog geen grote rol voor De Cock (Met ceeooceekaa).

De Cock en Vledder kwamen pas toen De Arbeiderspers vroeg of Appie Baantjer een reeks detectives met dezelfde hoofdfiguur wilde schrijven. Baantjer zag in dat hij niet meer in de ik-vorm moest schrijven, maar een hoofdfiguur moest bedenken: De Cock. En De Cock kreeg een leerling: Vledder.

De reeks van de Arbeiderspers stopte en Baantjer vond een nieuwe uitgever: De Fontein.

Bij De Fontein zijn intussen ook de oude romans van Baantjer uitgegeven. En om alle titels op elkaar te laten lijken zijn de 'oude' titels een beetje veranderd: het is nu De Cock en een strop voor Bobby, De Cock en de moord op Anna Bentveld. De nummering van de De Cock-boeken loopt ook niet helemaal gelijk met de oorspronkelijke volgorde van zijn boeken.

Appie Baantjer is zo beroemd, dat hij veel gevraagd wordt om in allerlei televisie- en radioprogramma 5 op te treden, om lezingen te geven, om winkels te openen, om zijn boeken te komen signeren in boekwinkels (waar hij zoveel boeken verkoopt en signeert dat de boekhandelaar het vaak niet kan geloven en niet voldoende boeken in huis heeft, waardoor op het nippertje bij collega's geleend moet worden). In 1997 hebben de Urkers hem uitgenodigd om een museum in Urk te openen en in 2001 werd een plaquette op zijn geboortehuis onthuld.

Appie praat net zo makkelijk als hij schrijft. Hij blijft altijd zichzelf, doet altijd gewoon, met wie hij ook praat en waar hij ook is.

Mensen schrijven hem brieven, verzamelen al zijn boeken, bellen de uitgeverij wanneer de volgende Baantjer uitkomt. Sommigen vernoemen hun kinderen naar personen uit de boeken. Een kindje heeft de voornaam Vledder gekregen, waarvoor de ouders heel wat strijd hebben moeten leveren bij de burgerlijk stand.

Het wordt Appie veel te veel, en elk jaar zegt hij dat hij ermee stopt. Hij is drukker dan menigeen met een volle baan.

De boeken van Baantjer zijn via officiële kanalen vertaald in het Duits en het Engels (Amerika), maar er zijn al illegaal vertaalde uitgaven aangetroffen in Rusland, Polen, Hongarije, Korea en China!

Er zijn diverse boeken van Baantjer in een grote-letteruitgave verschenen, voor mensen die wel kunnen lezen, als de letter maar heel groot is. Uiteraard worden zijn boeken ook ingesproken op de band voor mensen die heel slechtziend zijn. En natuurlijk zijn boeken van hem ook op geluidscassette uitgebracht. In 1998 verschijnt zijn vijftigste boek bij De Fontein.

Inmiddels zijn al 57 titels verschenen en zijn er reeds 5 miljoen boeken over de toonbank gegaan.

De inspiratie komt nog steeds van de politie, hij houdt zich uitstekend op de hoogte van alles wat daarmee te maken heeft.

Andere hobby's dan het schrijven met alles wat daar omheen hangt, zijn de modeltreinen, die bij hem in de tuin rijden, klokken repareren en varen met zijn bootje. Zijn dag begint met een stevige wandeling langs het IJsselmeer met zijn hond, Nassa.

Ondanks al de moorden en lijken in zijn boeken, is Appie Baantjer een hele aardige man! Hij is een graag geziene gast bij televisieprogramma's. Hij is geen reiziger, de laatste jaren waren zijn verste reizen naar Antwerpen en Gent, om de omgeving voor een nieuw boek te verkennen (De Cock en moord op de Bloedberg, Antwerpen en De Cock en tranen aan de Leie, Gent).

Voor de bibliografie, dus alle titels, ook engelse titels kun je terecht op www.baantjer.org  

Veel succes met je werkstuk!!

De webmaster,